Co się z tobą dzieje, gdy wpadasz w dołek?

Zapewne masz ochotę zamknąć się w ciemnym pokoju, tak by wszyscy dali ci spokój. Twoje myśli nieustannie dążą wokół przyczyny dla której wpadłeś w dołek, i oddajesz się ponurym rozważaniom w rodzaju „dlaczego mnie to spotkało?”, albo- jeszcze gorzej- „dlaczego mnie to zawsze spotyka?”, lub tworzysz katastroficzne scenariusze tego, co może się stać. Nie masz ochoty nic robić, z nikim się spotykać, itd., itp. (mógłbym tak dłużej, ale to nie ma być instrukcja jak wpadać w dołek, tylko jak z niego wychodzić 🙂 )

A gdyby zbadano aktywność twojego mózgu, okazałoby się, że masz wzmożoną aktywność kory przedczołowej (PFC – pre frontal cortex) prawej półkuli, podczas gdy lewa PFC działa słabiej niż zazwyczaj.

Tak, w przypadku zdołowania twój mózg działa przeciwko tobie. Aby wydostać się z dołka, musisz ponownie uruchomić lewą PFC.

Jak to zrobić?

Istnieje wiele sposobów, ale najprostszym jest ZACZĄĆ SIĘ RUSZAĆ. Odpowiedzialna za dołek prawa PFC chce cię skłonić do zmniejszenia aktywności, by oszczędzać energię. Jeśli jednak celowo się przełamiesz i zaczniesz wykonywać nawet proste ćwiczenia fizyczne, zmieni się twój sposób oddychania, twoje napięcie mięśni, szybkość bicia serca, nasycenie krwi tlenem, podnosi się poziom norepinefryny itd. Jednym słowem, zmienia się twój STAN PSYCHOFIZYCZNY.

Jakie ćwiczenia najlepiej wykonywać? Jakiekolwiek, choć uważam że najlepsze do zmiany nastroju z obniżonego na podwyższony są tzw. „pajacyki”.

Gdy czujemy się zagrożeni, zestresowani lub niepewni, nasz organizm wchodzi w tryb oszczędzania energii, tak, by mogła zostać wykorzystana do walki lub ucieczki. Ograniczone są wszelkie zachowania antygrawitacyjne, takie jak unoszenie rąk i podskakiwanie. I przeciwnie, gdy się z czegoś cieszymy, czując się swobodnie i bezpiecznie, unosimy ręce do góry i podskakujemy z radości (patrz zachowanie kibiców po zwycięskim golu). Tak więc wykonując „pajacyki” będące zachowaniem wysoce antygrawitacyjnym, wysyłasz do swojego mózgu sygnał „jest dobrze, mogę sobie pozwolić na wydatek energii” i twój nastrój się poprawia.

Jeśli z jakichś względów nie możesz wykonywać „pajacyków”, rób jakiekolwiek inne ćwiczenie. Kiedy indziej napiszę, jakie znaczenie mają ćwiczenia fizyczne dla neurogenezy (tworzenia nowych neuronów) i neuroplastyczności mózgu. Na razie wystarczy że zaczniesz ćwiczyć, by zmienić swój stan.

Zmiana stanu psychofizycznego poprzez aktywność fizyczną jest bardzo prosta (jeśli przełamiesz początkowy opór swojej prawej PFC), ale może okazać się nietrwała. By ją utrwalić, powinieneś zmienić też swoje myślenie.

Jak tego dokonać? O tym w następnej części już jutro 🙂

Pozdrawiam serdecznie 

Lech Dębski