Sigal Barsade, profesor w Szkole Zarządzania Uniwersytetu w Yale, zajmowała się „efektem rozchodzenia się fali” emocji pomiędzy ludźmi.

Przeprowadzała eksperymenty, w których osoby badane miały za zadnie negocjację rozdzielenie premii wśród uczestników.

Jedyną zmienną była obecność w każdej grupie aktora, którego zadaniem było wprowadzanie określonego rodzaju emocji – i to nie przez wywoływanie u innych emocji, tylko po prostu przez wyrażanie ich w słowach i zachowaniu.
To on pierwszy zabierał głos i nadawał przez to emocjonalny ton spotkania.

Żaden z badanych nie zdawał sobie sprawy, że manipulowano jego nastrojem, nawet oceniając potem badanie nikt nie zwracał uwagi na emocje panujące w grupie.

Jednak w grupach, gdzie aktor przedstawiał negatywne emocje grupa niebyt chętnie ze sobą współpracowała, kiedy zaś był w dobrym nastroju, grupa chętniej nawiązywała ze sobą kontakt i chętniej rozdzielała wyższe premie.

W dodatku, okazało się też, że nawet nie jest ważne, czy emocje wyrażane są w sposób spokojny czy dynamiczny – co więcej najwyższe premie przydzielano wtedy, gdy aktor wyrażał spokojnie pozytywne emocje!

Co więcej – jego zachowanie na tych spotkaniach wpływało na dalsze relacje z uczestnikami eksperymentów – nawet po jakimś czasie od badania, gdy się widzieli ich relacje były uzależnione od wcześniej okazywanych emocji – tam, gdzie były one negatywne inni witali się z nim chłodno, czasem wręcz z wyraźna wrogością, a tam, gdzie były pozytywne – okazywali radość i sympatię!

To jeszcze jeden ważny powód dlaczego dobrze jest być w dobrym nastroju!

Zatem – uśmiechnij się i dobrego dnia 🙂