Archiwum Neurona
W poprzedniej części pisałem o tym jak, wychodzić z dołka poprzez ćwiczenie fizyczne. Taka zmiana jest bardzo łatwa do przeprowadzenia, lecz może okazać się nietrwała, jeśli nie towarzyszy jej zmiana myślenia.
Ludzie myślą zasadniczo na dwa sposoby: OBRAZAMI albo SŁOWAMI, czyli tocząc tzw. dialog (lub monolog) wewnętrzny. Może też występować jakaś kombinacja obrazów i słów.
Aby być w dołku możesz na przykład przywoływać obraz swoich porażek, albo wyświetlać sobie w głowie film najgorszego możliwego wariantu przyszłości. Możesz też toczyć z sobą przygnębiający wewnętrzny dialog, taki jak „nigdy mi się nie udaje” „jestem do niczego” „dlaczego mnie to zawsze spotyka” itp.
Możesz też mieć obraz przyjemnego wspomnienia, do którego dołączasz negatywny dialog np. „to już się nigdy nie powtórzy”, „wtedy to mi się udawało, a teraz nie” itp. Możliwości jest wiele.
Jak zatem zmienić swoje myślenie, by wyjść z dołka i już do niego nie wracać?
Są dwie podstawowe możliwości: możesz zmienić TREŚĆ myślenia, albo jego STRUKTURĘ.
Zamiast tworzyć w swoim umyśle obrazy lub filmy rzeczy negatywnych które ci się przydarzyły lub przydarzą, możesz zacząć sobie przypominać swoje sukcesy, to co ci się udało, to co ci daje przyjemność, wyobrażać sobie pozytywne rozwiązanie sytuacji w której się znalazłeś itp.
Może to być trudne do przeprowadzenia ze względu na to, że nasze wspomnienia są powiązane ze stanem, w którym się znajdujemy (tzw. state dependent learning). Innymi słowy, jeśli jesteśmy w dołku, trudno nam przypomnieć sobie radosne chwile, za to łatwo przypominamy sobie te trudne. I odwrotnie, gdy jesteś radosny trudno ci przywołać negatywne wspomnienia, za to łatwo przychodzą do głowy te radosne. (kolejna przyczyna dla której warto czuć się dobrze 🙂 )
Z tego względu zanim zmienisz treść obrazów w swojej głowie, lepiej zmienić stan w którym się znajdujesz, na przykład wykonując fizyczne ćwiczenia jak to opisałem w poprzednim odcinku. Albo po prostu zmieńSTRUKTURĘ obrazów lub filmów w swojej głowie.
Jeśli na przykład dręczysz się wyświetlając sobie w umyśle duży, panoramiczny film na którym widzisz straszne konsekwencje swojej obecnej sytuacji, lub wciąż na nowo przeżywasz w ten sposób jakąś swoją porażkę,wyobraź sobie, że ten film oddalasz od siebie, zmniejszając go do rozmiarów znaczka pocztowego. Możesz przy okazji zmniejszyć jego jasność, zrobić niewyraźnym i zamazanym, zmniejszyć intensywność barw. Dla większości ludzi wystarcza oddalenie i zmniejszenie (kiedy indziej napiszę czemu tak się dzieje).
Nie zmieniając treści obrazu, za to zmieniając jego strukturę, zazwyczaj osiągamy znacznie lepsze rezultaty. Możesz zresztą połączyć zmianę struktury ze zmianą treści. Możesz na przykład oddalić od siebie negatywny obraz by zmniejszyć jego siłę oddziaływania, po czym przekręć go na drugą stronę, gdzie zobaczysz obraz pozytywnej przyszłości, lub taką wersję przeszłości na której zachowujesz się inaczej niż poprzednio, osiągając lepszy rezultat ( w końcu po to rozważamy przeszłość by się z niej czegoś nauczyć, prawda?) . I ten pozytywnie oddziałujący obraz zbliż do siebie, jednocześnie go powiększając i rozjaśniając, dodając mu więcej barw i zmieniając we wspaniały, panoramiczny film w którym bierzesz udział.
Postępuj tak z każdym negatywnym wspomnieniem czy wyobrażeniem, aż twoja podświadomość nauczy się, jak automatycznie przerywać myślenie wpędzające cię w dołek i zastępować je myśleniem sprawiającym, ze będziesz czuć się dobrze.
W jaki sposób zmienić treść i strukturę dialogu wewnętrznego, a także jak stosować dwie inne metody zmiany myśli (już nie wywodzące się z NLP) dowiesz się z kolejnego odcinka.
Pozdrawiam serdecznie
Lech Dębski
Pod tymi linkami możesz przeczytać poprzednie części o tym jak wychodzić z dołka:
